La Fortuna | Costa Rica | zondag 30-10-2011 | Jeroen
De tweede volle dag Costa Rica staat op punt van beginnen. Tot nu toe valt hier volop te genieten van het landschap en de mensen. Oké van San José valt niet veel te zeggen omdat we in het donker aankwamen en bij dageraad weer zijn vertrokken, maar volgens onze gids hebben we aan deze hoofdstad in Midden-Amerika niets gemist.
Gisterochtend zijn we vanuit de hoofdstad naar onze eerste van een reeks vulkanen gereden. Deze heet Poas, heeft hoogte van 2600 meter en een krater van zo'n 1,6 km breed die is gevuld met zuur water van ongeveer veertig graden. Een spectaculaire geiser schijnt erin te ontspringen. Maar vooraleer we onze vulkanische verzameling kunnen uitbreiden, moeten we eerst de lessen van het klimaat hier leren. En die zijn soms onverbiddellijk. Hoe hoger we met de bus reden hoe dichter het wolkendek werd. Aan de rand van de vulkaan zagen we niet meer dan een witte donzige pluk wolken.
Een weerman heeft hier per dag niet veel nieuws te melden, zo lijkt het. Dagelijks past maar een weerbericht: bewolking in de ochtend en 's middags regen. Niet dat we er veel last van hebben: de temperatuur is aangenaam, de restaurantjes hebben genoeg afdakjes om lekker onder te zitten en de hangmat op de huidige slaapplek hangt ook droog voor de ingang.
Afgelopen avond hebben we, kamergenoot Eddy en ik, overigens wel in ons eigen huisje in moeten laten breken. Het slot had er even geen zin meer in. Het raam moest eraan geloven om bij het bed te komen. Iets wat de mensen bij de receptie aardig genoeg voor ons wilden doen. Uiteindelijk zijn we maar in een ander huisje neergelegd door de receptie en daar was het alsnog goed slapen met het getik van de regen op het metalen dak.
Klik hier voor foto's
© Jeroen de Haas 2019